Scriptie struggles

Ik ben al vier jaar afgestudeerd Verpleegkundige, maar ik ben drie jaar geleden nog aan de master (Clinical) Health Sciences begonnen. Een jaar pre-master, twee jaar master, naast een full-time job. Druk, maar goed te combineren, totdat de scriptie om de hoek kwam kijken. Ik ben momenteel druk bezig met mijn scriptie en voor vele wellicht herkenbaar, dat geeft struggles. Tijd, motivatie en doorzettingsvermogen, want die scriptie ligt er niet vanzelf.

Tijd maken, motivatie vinden en doorzettingsvermogen behouden is iets wat je voor verschillende doelen kan inzetten. Voor nu is dat mijn scriptie, maar een paar maanden terug was dat de marathon. Waar vind/vond ik de tijd, motivatie en het doorzettingsvermogen vandaan?

Ik heb voor mezelf eens gekeken wat maakt dat ik de tijd, de motivatie en het doorzettingsvermogen vindt om aan mijn scriptie te schrijven. Voor mezelf verhelderend, maar misschien geeft het jou ook inspiratie om voor een doel te gaan. Nothing is impossible, je hebt zelf de touwtjes in handen.

Tijd maken. 
Vierentwintig uur op een dag, dus tijd genoeg zou je zeggen. En dat is waar. Veel dingen die we doen op een dag zijn nutteloos. Dat is prima, maar niet als het ten koste gaat van dingen waar je eigenlijk (meer) tijd aan zou moeten besteden. Dus beperk de nutteloze momenten en vergroot daarmee de tijd dat je productief kan zijn. Het argument "ik heb geen tijd" bestaat niet. Je hebt genoeg tijd, maar het is een kwestie van prioriteiten stellen en plannen.

Ik kijk vaak een week van te voren in mijn agenda. Niet dat ik vervolgens dan een plan maak wat ik wanneer wil doen, maar de belangrijkste dingen deel ik min of meer wel in. Sommige dingen zijn een must en daar kom je niet onderuit, maar vrije tijd kan je zelf indelen. Toen ik nog in training was voor de marathon keek ik elke week wanneer ik wilde trainen. En dat werkte goed, want dan zat ik aan het eind van de week nooit in de knoop. Nu voor mijn scriptie doe ik hetzelfde.

Motivatie vinden.
Je hebt ergens motivatie (gehad), omdat je anders ook niet je doel voor ogen hebt gekregen. Wat was je motivatie destijds om te beginnen? Juist, omdat je slimmer, sterker, sneller, gezonder of noem maar op wilde worden. Denk daaraan.

Na lang twijfelen besloot ik: ik ga de marathon van Rotterdam lopen. Aan motivatie nooit geen gebrek gehad, maar dat kwam omdat ik de marathon heel graag wilde finishen. Ik wil en ga dit doen. Nu met mijn scriptie is dit hetzelfde. Ik wil en ga afstuderen, alleen voel ik op de een of andere manier wel een klein gebrek aan motivatie. Niet dat ik ongemotiveerd ben, maar hardlopen is nu eenmaal leuker dan studeren. Vandaar de aangename combi van studeren met hardlopen. Eerst saai studeren, vervolgens je hoofd leeg maken met hardlopen. Love it.

Doorzettingsvermogen behouden. 
Hoe is het je gelukt om te komen waar je nu bent? Nee, je bent er misschien nog (lang) niet, maar je bent al wel op weg. Het is nu een kwestie van volhouden en dan komt het eind vanzelf in zicht. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan (I know), maar het is wel waar (dat type ik nu heel wijs).

Hoe is het me gelukt om te komen waar ik nu ben? Ik heb er eigenlijk geen antwoord op. Aan het begin was ik onzeker, kan ik dit wel? Statistiek, ik weet de colleges nog zo goed. Of eigenlijk niet, want alles wat er werd gezegd was abracadabra. Maar toch haalde ik mijn tentamen. En niet alleen statistiek. Ik wist keer op keer mijn onzekerheden om te zetten in goede resultaten. En dat gaf mij vertrouwen en doorzettingsvermogen. Net zoals bij de marathon. Na mijn eerste halve marathon had ik nooit gedacht dat een marathon (een jaar later) mogelijk was. Maar tijdens het trainen, tijdens het finishen van de lange duurlopen, werd ik steeds zekerder. Ja, ik ga een marathon lopen. En inderdaad, trainen, doorzetten en finishen. Terugkomend op de scriptie is dat hetzelfde. Studeren, doorzetten en afstuderen: Let's go!