In november nam ik het besluit om de Marathon van Rotterdam te gaan lopen. Toen ik als klein meisje langs de kant mijn ouders stond aan te moedigen, wist ik: ik ga ook eens de marathon lopen. Dat moment is nu aangebroken. Ik ben in training en 13 april komt steeds dichterbij.
Het is heel leuk om te merken dat mensen geïnteresseerd zijn in je voorbereiding voor de marathon. Vaak krijg ik de vraag hoe vaak ik in de week hardloop, hoe lang mijn trainingen duren, op hoeveel km ik zit qua lange duurlopen en hoe mijn benen voelen. En daarna(ast) komt eigenlijk altijd de vraag: "wat word je tijd op de marathon?". Op die laatste vraag antwoord ik: "ik hoop binnen de 4.00 uur". Het trainen gaat goed, ik loop rond de 2.00u op een halve marathon en op de een of andere manier is finishen binnen de 4.00uur op de marathon voor velen een streeftijd. Dus die streeftijd heb ik mezelf ook maar opgelegd. Maar waarom?
Steeds vaker besef ik me dat de tijd die je loopt er eigenlijk niet toe doet. Althans, niet voor mij. Ik heb niet het talent in hardlopen, zoals Lornah Kiplagat of Paula Radcliffe. Zij lopen "met gemak" een tijd op de marathon, waar ik in mijn dromen nog niet aan kom. Zij bezitten het talent van écht hard kunnen lopen en dat talent bezit ik niet.
En toch denk ik dat ik wel talent heb. Een talent die elke andere hardloper bezit die ook aan de start van de marathon verschijnt. Talent in de motivatie en het enthousiasme om te trainen. Ik heb wel eens gehoord dat je de marathon loopt in de trainingen vóór de marathon. Nu kan ik dat pas bevestigen als ik de marathon heb gelopen, maar ik denk nu al dat dit wel eens waar zou kunnen zijn.
En toch denk ik dat ik wel talent heb. Een talent die elke andere hardloper bezit die ook aan de start van de marathon verschijnt. Talent in de motivatie en het enthousiasme om te trainen. Ik heb wel eens gehoord dat je de marathon loopt in de trainingen vóór de marathon. Nu kan ik dat pas bevestigen als ik de marathon heb gelopen, maar ik denk nu al dat dit wel eens waar zou kunnen zijn.
De dag van de marathon, daar doe ik het voor. Het publiek, de sfeer, D-Day, de dag dat ik écht 42km ga hardlopen. En de tijd die ik loop, dat maakt me eigenlijk niet meer uit. Ik wil de marathon uitlopen en ik wil er van genieten. Ik wil genieten van de voorbereiding. Ik wil genieten van elke training. Ondanks dat ik drie keer per week ga/moet trainen, voelt het niet als een verplichting. En ik wil dat dat zo blijft. Ik heb het idee dat als ik mij ga focussen op een tijd, ik harder moet trainen. Meer intervaltrainingen, meer wedstrijden, meer letten op mijn voeding. Dat hoeft voor mij (nog) niet. Ik sluit het niet uit dat ik ooit met mezelf de uitdaging aan ga om een heel mooi persoonlijk record op de marathon neer te zetten, maar die focus heb ik nu nog niet. Ik ga genieten van alles wat de marathon mij gaat geven en die tijd? Finishen is mijn doel.
"That's the thing about running: your greatest runs are rarely measured by racing success. They are moments in time when running allows you to see how wonderful your life is". - Kara Goucher
Geen opmerkingen :
Een reactie posten