Trainen voor een marathon

Waarom de quote: "Good things come to those who wait. Good things come to those who work their assess off and never give up"? Omdat het kunnen lopen van een marathon niet vanzelf gaat. Het vergt training. Veel training. Ik ben vanaf de zomer serieus aan het trainen, dus na zes maanden durf ik inmiddels wel te zeggen dat ik alle leuke en minder leuke kanten van het hardlopen wel heb ontdekt. Ik heb ze op een rijtje gezet, om je een kijkje te geven in de fijne en in de minder fijne kanten van het trainen voor een marathon.

• Je ontdekt waar je grenzen liggen. En je ontdekt ze niet alleen, je verlegt je grenzen ook. Zes maanden geleden had ik nooit gedacht dat ik 25km achter elkaar zou kunnen hardlopen. Laat staan 30km. Laat staan 42km...
• En over grenzen gesproken. Niet alleen je fysieke grenzen leer je kennen. Ook je mentale grenzen. Tijdens het bereiken van je fysieke grens, komt mentale grens ook om de hoek kijken. Een grens die tegen je zegt: waar ben je eigenlijk mee bezig? En leg jezelf dan nog maar eens uit waarom je dit doet. Zowel je fysieke, als je mentale ik zijn niet je grootste vrienden tijdens het trainen. 
• Je bent niet de enige die traint. Enkele weken terug kwam het bericht dat alle startbewijzen voor de Marathon van Rotterdam verkocht zijn. Dat betekent dat er 13.500 deelnemers straks aan de start verschijnen en (bijna) al deze deelnemers zijn momenteel ook in training natuurlijk. Nee, ik ben niet de enige die deze uitdaging aan gaat. 
• Op de een of andere manier gaat het trainen gepaard met pijntjes. Met name mijn knieën laten vaak van zich horen. En het gekke is, vaak kan ik de pijn niet verklaren. Opeens voel ik iets, en opeens is het ook weer over. Noem het fantoompijn, noem het aanstellerij, zolang ik iets voel en de pijn ook weer verdwijnt ben ik blij. 
• Train voor een marathon en je krijgt er een chronische vermoeidheid bij cadeau. Dat klinkt iets ernstiger dan het is, maar veel trainen gaat wel gepaard met veel energieverbruik. En veel energie verbruiken, gaat weer gepaard met veel (willen) slapen. Je lichaam heeft (soms) rust nodig en dat is als bezig bijtje soms moeilijk toegeven. 
• Je moet niet een marathon gaan lopen, omdat je wilt afvallen. Maar als je gaat trainen voor een marathon val je wel af. Althans, je moet bewuster op je voeding gaan letten. Gezonder eten, genoeg eten, voldoende drinken en niet teveel alcohol. Als je je erin gaat verdiepen zijn er heel veel voedingsadviezen. Ik trek mijn eigen conclusie: voldoende eten, lekker eten, gezond eten, gevarieerd eten, voldoende drinken en af en toe een glaasje wijn. Je merkt vanzelf wanneer je te weinig of juist te veel eet of drinkt. Je lichaam geeft vanzelf een seintje (vaak ben je dan al te laat, afijn). Niet afvallen, maar fit blijven is het doel. 
• Wekelijks, wat zeg ik, dagelijks speelt de marathon zich af in mijn gedachten. Ik moet ermee omgaan, maar ook mijn omgeving. Trainen voor een marathon kost veel tijd en wordt een soort van way of life. Niet alles staat in het teken van, maar wel veel dingen. Dus dat je er regelmatig aan denkt, je er regelmatig enthousiast over wilt vertellen, of dat je regelmatig moet trainen op momenten dat er nog een afspraak in de agenda staat, Yes, you have to deal with it.
• Je voeten hebben het flink te verduren tijdens een lange duurloop. Een uitgebreide footcare na de marathon is wel op zijn plek, denk ik. 

Ik denk dat ik nog wel een aantal plus en minpunten vergeet, maar momenteel overheerst bij mij het enthousiasme. Ondanks de minpunten qua training, durf ik nu al bijna met zekerheid te zeggen dat Rotterdam niet de laatste marathon is die ik loop. Ik vind het geweldig! De uitdaging, de zoektocht naar motivatie, het vinden van grenzen, het trainen door weer en wind, maar ook met een prachtige zonsopkomst of zonsondergang, kortom het (toe)leven naar de marathon incl plus en mins, I'm lovin it.