De strijd om een tijd

Ik denk nog vaak terug aan de marathon. En dan meer aan de voorbereiding, dan aan de marathon zelf. Hoe gek het misschien ook klinkt, ik vond de voorbereiding het geweldigst. Drie keer in de week gericht trainen voor een doel. Langzaam de km's opbouwen per week en zien, merken en voelen aan alles dat je ook daadwerkelijk vooruitgang boekt. Je conditie wordt beter, je uithoudingsvermogen wordt langer en je lichaam wordt sterker. Ja, ik vond het trainen voor een marathon een geweldige ervaring.

Maar zoals de titel aangeeft, gaat deze blogpost niet zozeer om de training voor de marathon zelf, maar meer het willen lopen van een goede tijd.

Ik heb afgelopen jaar de marathon van Rotterdam in 4.17 gelopen. Een tijd waar ik enorm tevreden over ben, aangezien ik de marathon heel constant in 6.00min per km heb gelopen. Ik heb geen enkele keer gewandeld (enkel bij de drinkposten) en ik heb hem gelopen precies zoals ik in gedachten had.

Voor de marathon dacht ik daar alleen heel anders over. Ik heb mezelf vaak horen zeggen "Ik wil de marathon onder de 4u lopen". Iets wat volgens mij geen onhaalbare kaart was, maar dan had ik alleen wel extra moet trainen (op snelheid). Ik heb bewust gekozen om dat niet te doen. Het zinnetje "Ik wil de marathon onder de 4u lopen" veranderde ik in "Ik wil de marathon uitlopen en ik zie wel hoelang ik erover doe". En, zo gezegd, zo gedaan.

Het grappige is alleen dat ik, nu een volgende marathon weer begint te kriebelen, ook direct weer denk aan een nieuwe tijd. Ik wil mijn tijd (4.17) verbeteren en het liefst zou ik willen gaan voor een marathon onder de 4u. Het enige wat mist is alleen nog een concreet plan, om te beginnen met een besluit welke marathon ik wil gaan lopen. Wordt het Rotterdam, Parijs, Berlijn of toch New York? Iets om over na te denken de komende tijd incl een concreet plan hoe ik ervoor ga zorgen dat ik mijn tijd ga verbeteren.