Ik word uit mezelf wakker en hoor de regen zachtjes tegen het raam tikken. Ergens wil ik me nog een keer omdraaien, maar het besef dat ik in Parijs wakker word en de mogelijkheid heb om daar hard te lopen, doet me besluiten om uit bed te springen. Ik trek mijn hardloopkleding aan en kijk door de gordijnen naar buiten. Ai, de regen die zachtjes tegen het raam tikte, is veranderd in een enorme hoosbui. Ga ik nog naar buiten en laat ik mezelf helemaal nat regenen? Nee. Ondanks dat ik in Nederland niet vies ben van een regenbui, lijkt het me beter om in het onbekende Parijs niet de straten op te gaan zonder telefoon of kaart. Morgen weer een poging.
Et voila! Van uitstel komt geen afstel, donderdag is het prachtig weer. Eindelijk, hardlopen door Parijs!
Ik had de dag ervoor al een route uitgestippeld, zodat ik de kaart thuis kon laten. Om 8.00u werd ik wakker en om 8.15u stond ik buiten. Kort broekje, t-shirt en hardloopschoenen, dat is alles wat je nodig hebt. Telefoon hield ik in mijn hand voor foto's, selfies of worst case scenario's. Je weet natuurlijk nooit wat je tegenkomt in zo'n grote onbekende stad en stel dat ik echt zou verdwalen, dan kan ik altijd nog bellen.
Al rennend ontdekte ik plekken waar ik anders niet was gekomen. Opvallend vond ik de warme uitstraling van Parijs. Overal waar je kijkt zie je kleine balkonnetjes voor de ramen. Soms alleen een hekje, maar soms ook kunstwerken op zich. Kleine balkonnetjes gevuld met de prachtigste bloemen. Daarnaast kom je langs café's, restaurants en boulangeries, waar de geur van vers gebakken brood naar je toe komt. Maar ook fruitkramen, bloemenzaken of Animaleries (dierenzaken die echt heel anders zijn dan hier in NL, in negatieve zin).
Of ik me vervelend, ongemakkelijk of onvoorbereid heb gevoeld? Nee. Als je van tevoren een route uitstippelt en je enigszins richtingsgevoel hebt, kom je een heel eind. Je kunt natuurlijk altijd een kaartje meenemen, sowieso je telefoon en vragen kan natuurlijk ook altijd, maar let wel op dat de helft van de Fransen geen Engels spreekt. Ik liep geen rondje, maar eenzelfde weg heen en weer terug. De kans dat je dan verdwaald is helemaal klein en saai hoeft het niet te zijn, want op de heenweg zie je andere dingen als op de terugweg.
Ik liep uiteindelijk maar ongeveer zo'n 5km, maar ik kom graag nog eens terug om door Jardin des Tuileries te lopen. Het park voor het Louvre richting de Champ-Elysees. Of door de vele kleine straten omhoog en omlaag in Montmartre. Of 's ochtends vroeg langs de Seine. Of... Ik heb me meerdere keren afgevraagd hoe het parcours van de marathon van Parijs precies loopt. Ik heb het nog niet opgezocht, want ik denk dat ik dan verkocht ben. Hardlopen door Parijs was namelijk voor herhaling vatbaar. Wellicht wel met de marathon.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten